همه امامان معصوم (ع) انسانهای کامل بودهاند و تمامی صفات والای انسانی در ایشان ظهور داشته است. با این حال هر کدام از ایشان، در یک یا چند صفت برجستهتر هستند و به آن صفت ملقب گشتهاند. امام حسن مجتبی (ع) نیز به کریم اهل بیت (ع) مشهور هستند. کریم، از ریشه کرم ، در لغت به معانی صفوح ( بخشاینده )، حسَن، شریف و در کل اسمی جامع ِ همۀ خیرات و فضایل و امور پسندیدهاست. همچنین آن را به معنای کسی که خیر بسیار میرساند و چیزی که نفعش دوام دارد معنا کردهاند.کریم را به معانی دیگری نیز دانستهاند، از جمله کسی که به وعدۀ خویش وفا میکند، کسی که امید آرزومندان را ناامید نمیکند، و کسی که مستغنی از غیر است و بر عطای خود منت نمیگذارد. باتوجه به معنای لغوی کریم، اساس معنای آن را شتاب به سوی امور خیر دانسته و گفته که خداوند اکرم الاکرمین است، زیرا سبب هر خیر و آسان کنندۀ آن است. با نگاهی به سیره امام حسن مجتبی(ع) می توان نشان هر کدام از معانی را یافت. معانی که هر کدام به تنهایی می توانند چراغ راهی برای ما در جهت تلاش برای خیر و کار صلاح باشند. در این ایام که همزمان با تولد کریم اهل بیت (ع) است میخواهیم کمی بیشتر درباره کرم و کریم بودن بدانیم.
1-در بخشش پیش قدم است و قبل از اینکه از او درخواست شود، احسان میکند.
امام حسن (ع) منتظر نمیماندند تا نیازمندی پیش ایشان بیاید و نیاز خود را بازگو کند. گاهی خودشان به دنبال فقرا میرفتند و نیازهای ایشان را برآورده میکردند.
2-احسان دیگران را به بهترین شکل برمیگرداند.
روزی کنیزی با یک دسته ریحان به امام حسن (ع) سلام کرد. امام فرمود: تو را به خاطر خدا آزاد کردم. وقتی یکی از همراهان به کار ایشان اعتراض کرد فرمود: مگر نشنیدی که خداوند میفرماید درود دیگران را به بهتر از آن یا مثل آن برگردانید. چه چیز از آزاد کردنش بهتر بود؟
3-آنچه دارد میبخشد بی نقص و بی کاستی بود
شاید باورش کمی دشوار باشد ولی امام حسن (علیه السلام) در طول عمرشان دو بار تمام اموال و دارایی خود را در راه خدا خرج کردند و سه بار نیز ثروت خود را به دو نیم تقسیم کردند و نصف آن را در راه خدا به فقرا بخشیدند.
4-هر گاه نیازمندی از او درخواست کند، نیازش را برآورده میکند
هیچ سائلی از پیش امام حسن (ع) نا امید بر نمیگشت. وقتی از ایشان درباره علت این کار پرسیدند، امام فرمودند: من هم سائل درگاه خداوند هستم و میخواهم خدا مرا محروم نسازد و شرم دارم که با چنین امیدی، سائلان را نا امید کنم.
5-بخشش او بیشتر از درخواست او از دیگران است
روزی امام حسن (ع) بر جمعی از گدایان میگذشت که نان خشک بر زمین گذاشته بودند و میخوردند. گدایان از امام دعوت کردند که با آنها هم غذا شود. امام پذیرفتند و از غذای آنها تناول کردند. سپس آنها را به خانه خود دعوت کردند و با بهترین غذاها و لباسها از ایشان پذیرایی کردند.
6- خود را از آلودگی و نافرمانی خداوند دور نگه میدارد
آیت الله جوادی آملی در معنای کلمه کریم میگویند: شاید کریم در فارسی معادل بسیط نداشته باشد و اگر بخواهیم معنای کریم را به فارسی ترجمه کنیم باید چند کلمه را در کنار هم بگذاریم تا معنای کریم روشن شود: روح بزرگوار و منزه از هر پستی را کریم میگویند.
نظر شما